Antwoorden op hoe radicalisering kan worden voorkomen kunnen we vinden in de redenen waarom jongeren in de eerste plaats radicaliseren. Identiteitsvorming, discriminatie en uitsluiting kwamen daarbij aan bod. Zoals hierboven genoemd speelt het onderwijs hier een grote rol in. Allereerst is het belangrijk om een veilig onderwijsklimaat te creëren waar jongeren zichzelf mogen zijn, waar zij geen uitsluiting en discriminatie ervaren en waar zij zich opgenomen voelen in de samenleving waartoe zij behoren. Met andere woorden is het belangrijk om in te zetten op diversiteit, inclusie en anti-discriminatie in structurele organisaties, waaronder de school. Naast de school als basis voor de ontwikkeling kunnen we niet ontkennen dat de opvoeding een belangrijke rol speelt. We merken op dat ouders er soms niet in slagen om op gelijke voet te komen met hun jongeren en hen niet begrijpen in de strijd die zij dagelijks voeren. Het gevoel om in twee werelden op te groeien die deze jongeren ervaren wordt door de ouders soms niet begrepen waardoor ze er ook niet in slagen om hun kinderen daarin te ondersteunen. Deze kloof vinden we vaak terug wanneer ouders geboren zijn in een ander land, niet vertrouwd zijn met de dynamieken in de samenleving noch met de innerlijke beleving of psychologische impact daarvan op hun kind.
Een preventieve aanpak zou kunnen inhouden dat deze ouders bewust gemaakt worden op deze factoren en aangemoedigd worden hiermee aan de slag gaan. Dit initiatief zou vanuit de school kunnen vertrekken, al dan niet met inbreng van professionals of ervaringsdeskundigen uit het middelveld.
