Vanaf het moment van overlijden van de profeet Mohamed in 632 zijn er meningsverschillen ontstaan. Deze meningsverschillen waren in de eerste plaats gebaseerd op de vraag wie de profeet zou opvolgen in zijn leiderschap. Met andere woorden kunnen we stellen dat de eerste verschillen en conflicten politiek van aard waren en niet religieus. De boodschap was immers nog heel recent en de verkondiging van de profeet was nog intact en duidelijk. Naarmate de tijd verstreek kregen deze politieke verschillen ook een religieuze dimensie en begon men zich meer en meer op te splitsen in verschillende groepen. Het grootste schisma in de islamitische traditie is die tussen de soennieten en sjiieten. Sjiieten geloofden dat de opvolging van de profeet zou moeten opgenomen worden door een bloedverwant van de profeet, namelijk Ali, zijn schoonzoon én neef. Sjiieten zijn er sterk van overtuigd dat het religieus leiderschap ten allen tijde binnen een bloedlijn zou moeten doorgegeven worden. Hoewel Ali op een later tijdstip wel ‘Kalief’( opvolger) is geworden, was hij niet de eerste om deze rol op te nemen. De eerste opvolger van profeet Mohamed was Abu Bakr, zijn metgezel en beste vriend. Vandaag is ongeveer 90% van de moslimbevolking wereldwijd soenniet en de andere 10% sjiet. Vanuit beiden groepen zijn er later opnieuw nieuwe stromingen ontstaan. Hoewel er binnen het sjiisme ook verschillende strekkingen bestaan, kunnen we de meeste stromingen die vandaag in Europa terug te vinden zijn situeren binnen het soennisme. Enkele namen van hedendaagse islamitische groeperingen zijn; salafisten, wahabisten,etc…
