test
Zijn seksuele relaties buiten het huwelijk toegestaan?
In de islam zijn seksuele relaties tussen man en vrouw enkel toegestaan binnen het huwelijk. Vanuit een islamitisch perspectief kan seksuele gemeenschap niet los gezien worden van intimiteit. Zowel fysieke als emotionele intimiteit spelen daarbij een rol. Fysiek contact van seksuele aard gaat in de islam verder dan enkel het lichamelijke en dient steeds gezien te worden als een vorm van verbinding en liefde tussen echtgenoten. Met andere woorden zou een moslim idealiter seks zien als een onderdeel van een systeem, onderbouwd door liefde en zorg voor elkaar. Bovendien wordt het (evenals binnen het christendom) gezien als een geschenk van God waarbij gehuwden van elkaar kunnen genieten. Wanneer men seks zou ontkoppelen van een huwelijk als systeem, zouden deze waarden wegvallen en komt dit vanuit islamitisch perspectief de lichamelijke integriteit ten slechte. Ondanks bovenvermelde visie, vertrekkende vanuit islamitisch perspectief, stellen we vandaag vast dat er een mentaliteitswijziging merkbaar is bij jongeren. Vanuit het opgroeien in een seculiere samenleving waarin seksualiteit ook buiten het huwelijk aanvaardbaar is, merken we dat zij soms moeite hebben met religieuze waarden en normen te verzoenen met sommige waarden en normen, geldend in de samenleving vandaag. Het beperken van seksuele relaties tot binnen een huwelijk is daar één voorbeeld van. Door de invloed van het seculiere karakter van de maatschappij, wordt het voor moslimjongeren soms moeilijker om zich te houden aan religieuze voorschriften en wordt de verleiding voor hen soms groot.
Hoe worden moslims begeleidt wanneer het einde van het leven nadert (palliatieve zorg)?
Het menselijk levenseinde is een fase dat voor elk individu erg persoonlijk ligt en onvermijdelijk gekleurd is door de eigen visie op de wereld en het bestaan. Dit is voor een moslim niet anders. Moslims geloven in een leven na de dood en zullen bij het naderen van het levenseinde extra aandacht daaraan willen besteden. Met andere woorden zullen zij op die momenten gefocust zijn op God en het hiernamaals. Vandaag de dag zijn er gelukkig verschillende initiatieven terug te vinden die deze gerichte ondersteuning kunnen geven. Voorheen was er te weinig kennis over de specifieke noden van een stervende wanneer hij of zij religieus in het leven stond en werden zij vaak niet op een correcte manier ondersteund. Ook een gepaste opvolging nà het overlijden is voor een moslim bijzonder en verschillend van dat van een niet-moslim. Het is belangrijk dat een moslim na overlijden zo snel mogelijk gewassen en begraven wordt. Het wassen gebeurt volgens een bepaald ritueel, in specifieke centra en op het begraven wordt steeds toegezien dat dit zo snel mogelijk kan gebeuren. Tegenwoordig kunnen we stellen dat, in tegenstelling tot vroeger, hier vandaag in ziekenhuizen meer aandacht voor is waardoor zij de nazorg vaak overlaten aan diensten die vanuit een islamitische visie werken.
Worden moslims in België begraven of worden zij teruggestuurd naar land van herkomst?
In tegenstelling tot vroeger bestaat er vandaag de dag de mogelijkheid om als moslim in België te worden begraven. Voorheen werd je als moslim teruggestuurd naar het land van herkomst. Sommige mensen sluiten daarvoor een repatriëringsverzekering af omdat het kostenplaatje daarvoor best hoog kan oplopen. Eén van de redenen daarvoor is dat er in België geen eeuwige grafrust bestaat, de altijddurende concessie werd in 1971 afgeschaft waardoor het lijk in principe maar voor beperkte tijd begraven blijft. Na afloop kan de concessie verlengt worden door de familie. Een tweede voorwaarde voor een islamitische begrafenis is dat de overledene begraven wordt op de rechterzij, met het aangezicht naar het oosten (Mekka). Op een conventionele begraafplaats was dit niet altijd mogelijk. Tegenwoordig vinden we in de meeste steden en gemeenten een opdeling terug op begraafplaatsen waar er een deel is voorbehouden aan moslims. Op deze terreinen is het dan ook mogelijk gemaakt om volgens de islamitische voorwaarden begraven te worden. De kwestie van de eeuwige concessie geldt nog steeds maar wordt vandaag de dag meestal opgevangen door familieleden die na de afloop de concessie verlengen.
Hoelang duurt het rouwperiode?
Het officiële rouwperiode voor een overlijden duurt drie dagen. Voor een moslim is een overlijden een transitiemoment en wordt het niet gezien als een eindpunt. Dit maakt dat zij er vanuit gaan dat de overledene in rust en vrede is. Uiteraard is het niet zo dat zij niet meer verdrietig zijn na deze drie dagen maar er wordt doorgaans vanuit islamitisch perspectief gekeken naar de gebeurtenis waardoor men deze rouwperiode na drie dagen probeert af te sluiten. Hoewel een overlijden in je naaste kring een zware impact kan hebben mag het het eigen leven niet blokkeren en ervoor zorgen dat men zelf niet meer in staat is om vooruit te gaan. Sommige mensen verlengen de rouwperiode tot 40 dagen en maken daarbij een onderscheid tussen een condeleanceperiode van drie dagen, waarin mensen op bezoek komen, en de feitelijke rouwperiode van veertig dagen. Voor een weduwe, waarvan de echtgenoot overlijdt geldt er een effectieve rouwperiode van veertig dagen. Daarna dient ook zij op de beste manier verder te gaan met haar leven.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.