Door de hoofddoek te dragen wordt de seksualiteit van de vrouw in zekere zin verborgen. Zoals het vers in de koran vermeldt gaat het gebod over het ‘niet tonen van de schoonheid’.. We kunnen dus ook stellen dat dat de hoofdfunctie is die de hoofddoek heeft. De seksualiteit wordt niet ontkend of ontnomen maar geprivatiseerd. Het komt er dan eigenlijk op neer dat de schoonheid van de vrouw wordt behouden voor de privésfeer en weggehouden uit het publiek domein. Men gaat er bijkomend ook vanuit dat de seksualiteit van de vrouw niet relevant zou mogen zijn op publieke plaatsen of op de werkvloer. Op die plekken zou het in principe niet belangrijk mogen zijn hoe een vrouw eruit ziet maar eerder wat ze inhoudelijk te bieden heeft. Het is echter wel belangrijk om de terminologie op punt te stellen wanneer het gaat over de stelling dat de hoofddoek zou samenhangen met onderdrukking. Het woord ‘onderdrukking’ kunnen we begrijpen als ‘het ontnemen van iemands vrijheid’. Als het privatiseren van iemands seksualiteit zou begrepen kunnen worden als het ‘ontnemen’ van vrijheid’ zou dit impliciet ook betekenen dat het openlijk tonen van seksualiteit gekoppeld zou kunnen worden aan het principe van ‘vrijheid’. Zowel de ene als de andere stelling wordt op deze manier te generiek geformuleerd waardoor men aan het principe van ‘vrijheid’ in zijn geheel voorbij gaat. Wanneer men het heeft over het recht op vrijheid (artikel 5 van het EVRM) zou men bereid moeten zijn om dit recht te waarborgen voor elke keuze, van iedere vrouw.
